නූල සිඳගත් සරුංගලයක්
නිහඬ
මේ රෑ සඳෙන් බැස අඳුරු මුල්ලක සැඟවෙනා
වීදි
කෙලවර ගසක් යට වියලි කොල රොඩු හඬවනා
එරුණු
කිරිටික දෙන්න පින නැති පවට සොයමින් කාරනා
නූල
සිඳගත් සරුංගලයක් තවත් අත්තක පැටලුනා
ගැමි ලිය
සූසැට බරණ රණ් සලු පිලි නැතුවාට අඩුවක් පෙනේවිද ගැමි ලියගේ කාට නැතිමුත් දෙතොල ගැල්වූ දේදුනු පාට පහනකි දිලෙන ආලෝකය දෙන රෑට වත්තේ පහල හැමදා ඇවිදින ඈට දෙපයේ වෙලෙන්නට මිරිවැඩි නැතුවාට දෙපතුල බදන් දෙන කෙඳිරිලි නැත රෑට සුව නින්දක් නිදයි වත නැනසුම් පාට දිය පිරි කලය සෑදූ සිහිනිඟක සිරී පිරිපුන් නිතඹ නැලවේ දෙව්ලියක සරී උවනේ සිරිය වෑහේ සෙනෙහසින් පෙරී ඇය මේ ගමට සිරියයි ඇති නොමද දිරී
Comments
Post a Comment